Χρόνια πολλά και δημιουργικά σε όλους σας!

ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Μιλάει και μιλάει αλλα δεν ξέρω τι
Ψάχνω από 'δώ ψάχνω από 'κει
αλλά να το βρω δεν το μπορώ
και ξαφνικά την πόρτα μου χτυπά
και όταν ποιος ειν' ρωτώ η θειά μου η Μαριγώ
που δίπλα μου στέκει και με παρακινεί
να ακολουθήσω τη φωνή
και με προσοχή την ακολουθώ
θαρρώντας πως την έχω ξανακούσει
και με τρόμο και λαχτάρα ανακαλύπτω
πως η φωνή που με καλεί απο το κοιμητήριο έρχεται
κάποιος με καλεί το γιατί δεν το γνωρίζω εγώ
και έτσι την ακολουθώ για να δω πως διαφορετικά ξυπνώ
και ξαφνικά μπροστά μου να ενας μάγος που ήτανε μεγάλος
και νωρίς για αιώνιο ύπνο είναι λέει
αλλά κάτι με τρώει στο λαιμό
μια άσβεστη δίψα για δύναμη και εξουσία
εγώ ο Βλαντ Ντράκουλα μόλις ξύπνησα
και όρκο τρανό δίνω εγώ  οτι τρόμος μέγας θα σας πιάσει
καθώς το κόκκινο φεγγάρι βαμμένο με το αίμα των αθώων
που εγώ σκότωσα στεφανωμένο με τις κραυγιές τους
συμβάλει την αρχή του αιώνιου τέλους σας......
 

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ;;;

''Να ζει κανείς ή να μην ζει;;''
είπε ο Σαίξπηρ ο μεγάλος
και 'γω του απαντώ να πεθάνω προτιμώ
και όταν ερωτηματικά με κοιτά
του λέω σοβαρά ότι
στο θάνατο και στη ζωή
δεν υπάρχει ντροπή
αλλά η ντροπή είναι μεγάλη
σαν και αυτή καμιά άλλη...

ΜΙΑ ΤΑΠΕΙΝΗ ΣΚΕΨΗ

Η ζωή είναι μικρη
Ο κόσμος μεγάλος
Τι θα γινόταν αν
Η ζωή ήταν μεγαλη
Και ο κόσμος μικρος;

ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ

Αυτο το πραγμα το τρελο
αλλο δεν μπορω
και οσο και να προσπαθω
να του ξεφυγω δεν μπορω