Παραμύθια και παραμυθιάσματα...

Παραμύθια και παραμυθιάσματα… Παραμύθια, ιστορίες, μύθοι..Κάθε μικρό παιδί έχει έρθει σε επαφή με αυτά και άλλα είδη διηγημάτων ,φτιαγμένα για την εκμάθηση σωστού τρόπου ζωής .Πρότυπα σωστής και δίκαιης συμπεριφοράς . Πρίγκιπες ,βασιλιάδες ,μάγισσες ,ζώα που μιλάνε, κι άλλοι φανταστικοί χαρακτήρες ,που μέσα από διάφορες περιπέτειες καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα ,ένα ,δηλαδή , ηθικό δίδαγμα ,διαφορετικό κάθε φορά. ‘Αυτά αρέσουν στα παιδάκια ‘ λένε. ‘Έτσι μεγαλώνει η φαντασία τους’ λένε . ‘Γίνονται πιο δημιουργικά’ λένε . ‘Είναι μικρά ακόμα , δεν θα καταλάβουν αλλιώς’ . Κι όμως..Τα παιδιά είναι μακράν πιο έξυπνα απ’όσο πιστεύεται. Κατανοούν το παραμικρό, χωρίς καμία προσπάθεια . Ξεχωρίζουν το καλό από το κακό . Το σωστό από το λάθος , το δίκαιο από το άδικο.. Όλα αυτά τα ψεύτικα πρότυπα , τα παραμύθια , με όλη τη σημασία της λέξης , ταξιδεύουν τις νέες γενιές σε ψεύτικους κόσμους, και αποκόβουν τα παιδιά από τη πραγματικότητα . Δεν παύουν ποτέ να είναι μέρος του πολιτισμού , αλλά στα παιδιά πρέπει να λέμε μόνο την αλήθεια. Όλα να λέγονται με το όνομά τους , χωρίς κανένα στοιχείο φανταστικό ή παραμυθένιο , ιδιαίτερα όσων αφορά αξίες απαραίτητες για την αρμονία του ανθρώπου στην οικογένεια , τη φιλία , την κοινωνία .


Σουβατζιδάκη Κων/ντίνα, Γ'4