ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ/ Μαυρογένη Άννα-Μαρία,Μπάμπου Ελευθερία Α3

Η ομορφιά σε έναν κόσμο γεμάτο μίσος

Έκλεισα τα μάτια μου και σκέφτηκα που μπορεί να βρίσκεται η ομορφιά του κόσμου.Είδα έναν έφηβο που δεχόταν χτυπήματα από άλλους δύο εφήβους που του φώναζαν να γυρίσει στην χώρα του.Μετά από λίγο τους πλησιάζει ένας ακόμα έφηβος που προσπαθεί να σταματήσει τον εκφοβισμό του παιδιού λέγοντάς τους ότι αυτό που κάνουν δεν είναι σωστό.Άνοιξα τα μάτια μου και κατάλαβα ότι η ομορφιά σε αυτόν τον κόσμο βρίσκεται σε ανθρώπους που μέσα τους έχουν αγάπη για όλους τους ανθρώπους και όχι το μίσος που έχουν οι ρατσιστές ή οι φασίστες για οποιονδήποτε είναι έστω και λίγο διαφορετικός από εκείνους.Η ομορφιά σε αυτόν τον κόσμο είναι στον ουρανό στην θάλασσα και στην γη στα σύννεφα στα δέντρα και στους ανθρώπους. 

Για τη Μαρία.....

"...η σιωπή κάνει τον κόσμο πιο μεγάλο, η θλίψη πιο δίκαιο    
κι ο έρωτας είναι η τρέλα μας μπροστά στο ανέφικτο να γνωρίσει ο ένας τον άλλον -   
ο   κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει…  "

Ἀλλὰ τὰ βράδια

Καὶ νὰ ποὺ φτάσαμε ἐδῶ

Χωρὶς ἀποσκευὲς
Μὰ μ᾿ ἕνα τόσο ὡραῖο φεγγάρι
Καὶ ἐγὼ ὀνειρεύτηκα ἕναν καλύτερο κόσμο
Φτωχὴ ἀνθρωπότητα, δὲν μπόρεσες
οὔτε ἕνα κεφαλαῖο νὰ γράψεις ἀκόμα
Σὰ σανίδα ἀπὸ θλιβερὸ ναυάγιο
ταξιδεύει ἡ γηραιά μας ἤπειρος

Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ

Βέβαια ἀγάπησε
τὰ ἰδανικά της ἀνθρωπότητας,
ἀλλὰ τὰ πουλιὰ
πετοῦσαν πιὸ πέρα

Σκληρός, ἄκαρδος κόσμος,
ποῦ δὲν ἄνοιξε ποτὲ μίαν ὀμπρέλα
πάνω ἀπ᾿ τὸ δέντρο ποὺ βρέχεται

Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ

Ὕστερα ἀνακάλυψαν τὴν πυξίδα
γιὰ νὰ πεθαίνουν κι ἀλλοῦ
καὶ τὴν ἀπληστία
γιὰ νὰ μένουν νεκροὶ γιὰ πάντα

Ἀλλὰ καθὼς βραδιάζει
ἕνα φλάουτο κάπου
ἢ ἕνα ἄστρο συνηγορεῖ
γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα

Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ

Καθὼς μένω στὸ δωμάτιό μου,
μοῦ ᾿ρχονται ἄξαφνα φαεινὲς ἰδέες
Φοράω τὸ σακάκι τοῦ πατέρα
κι ἔτσι εἴμαστε δύο,
κι ἂν κάποτε μ᾿ ἄκουσαν νὰ γαβγίζω
ἦταν γιὰ νὰ δώσω
ἕναν ἀέρα ἐξοχῆς στὸ δωμάτιο

Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ

Κάποτε θὰ ἀποδίδουμε δικαιοσύνη
μ᾿ ἕνα ἄστρο ἢ μ᾿ ἕνα γιασεμὶ
σὰν ἕνα τραγοῦδι ποὺ καθὼς βρέχει
παίρνει τὸ μέρος τῶν φτωχῶν

Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ!

Δῶς μου τὸ χέρι σου..
Δῶς μου τὸ χέρι σου

ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΣΦΥΓΟΠΟΥΛΟ

Αγαπητή μου φίλη ,

     Ένα παιδί που έρχεται από τον πόλεμο , που φοβάται και πονά και που πάνω από όλα έχει χάσει την ελπίδα . Ένα παιδί που παρόλο που πρέπει να έχει ίσα δικαιώματα με τα άλλα παιδιά , αναγκάζεται να ζει και να μεγαλώνει μέσα στην κακία των μεγάλων και να στερείται κάθε χαρά και ευχαρίστηση. Φαντάζομαι πόσο πολύ κόπιασες και προσπάθησες για να φτάσεις εδώ που είσαι και σου προτείνω να μην τα παρατήσεις , γιατί όπως λένε η ελπίδα τελειώνει πάντα τελευταία . Βέβαια εγώ δεν ξυπνάω κάθε μέρα από τις βόμβες , ούτε οι γονείς μου με αρπάζουν κάποια στιγμή ξαφνικά και με παίρνουν μαζί τους σε μια βάρκα ή ένα φορτηγό για να αναζητήσουμε μια καλύτερη ζωή , που δεν είναι εγγυημένη . Ούτε δέχομαι προσβολές και την κακία του κόσμου μόνο και μόνο επειδή είμαι λίγο διαφορετική , μόνο και μόνο γιατί κάποιοι άλλοι επέλεξαν να μου κάνουν τη ζωή διαφορετική και απρόβλεπτη , μέσα στον κίνδυνο και το σκοτάδι . Στη ζωή ο καθένας μας έχει όνειρα , όμως κάποιοι επέλεξαν να σου τα σβήσουν , αλλά σε παρακαλώ μην τους αφήσεις να έχουν την ευχαρίστηση ότι τα κατάφεραν . Είσαι ένα παιδί , είσαι το μέλλον και η ελπίδα , όσα κι αν έχεις στερηθεί απάνθρωπα , προσπάθησε σε παρακαλώ να βρίσκεις κάθε μέρα έστω και κάτι το παραμικρό που να σε κάνει ευτυχισμένη, γιατί στη ζωή μας υπάρχει πάντα κάτι καλό και θετικό , ακόμα κι αν χρειάζεται πολλές φορές να ψάξουμε αρκετά για να το βρούμε. Μην ξεχάσεις να χαμογελάς! Ζήσε με αισιοδοξία και ποτέ μην τα παρατήσεις , προσπάθησε με κάθε τρόπο να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου και να δεις που μια μέρα θα γίνουν πραγματικότητα. Να ξέρεις πω πάντα θα σε σκέφτομαι , όσο μακριά κι αν βρίσκομαι .Σου εύχομαι να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου και να μην σταματήσεις να ελπίζεις .

Η φίλη σου Άννα.

Άννα Κουρούκλη , Α4΄

Γράμμα σε ένα προσφυγόπουλο

Αγαπητέ μου φίλε,

Έχω ακούσει πολλά σχετικά με τις κακουχίες που αντιμετωπίζετε εσύ και οι συμπατριώτες σου. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ για όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα σου, αυτά που σε ανάγκασαν να φύγεις και να έρθεις εδώ για να αναζητήσεις μια καλύτερη ζωή, την οποία όμως δεν βρίσκεις. Και δε φταις εσύ γι’ αυτό. Φταίνε κάποιοι άλλοι οι οποίοι δυστυχώς δεν ενδιαφέρονται ούτε για εσένα ούτε για τους υπόλοιπους ανθρώπους που υποφέρουν. Είμαι σίγουρη ότι αντιμετωπίζεις αρκετά προβλήματα. Αρχικά ένα σημαντικό πρόβλημα είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν πρόσφυγες και άλλους ξένους στη χώρα τους, χωρίς όμως να έχουν κάποιο λόγο. Είναι ρατσιστές. Δεν μπορούν να ανεχτούν πως υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι στον κόσμο, οι οποίοι διαφέρουν από αυτούς. Επιπλέον γνωρίζω ότι πρέπει να τα βγάλετε πέρα με την πείνα, την έλλειψη στέγης, το κρύο… Επίσης εσύ και τα υπόλοιπα παιδιά που αναγκαστήκατε να εγκαταλείψετε τη χώρα έχετε και εσείς δικαίωμα στη μόρφωση. Παρ’ όλα αυτά μερικοί άνθρωποι, ρατσιστές και αυτοί, δεν θέλουν να πηγαίνετε στα ελληνικά σχολεία. Δε συμφωνώ καθόλου με αυτούς τους ανθρώπους. Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω φέρνοντας φαγητό, ρούχα και οτιδήποτε άλλο χρειάζεστε, να σας βοηθήσω να πάτε σε κάποιο σπίτι για να μείνετε… Όμως είμαι κι εγώ ένα παιδί, δεν μπορώ να καταφέρω κάτι μόνη μου. Κανένας όμως δε μου είπε ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω μαζί με άλλους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους σε ηλικία, οι οποίοι καταλαβαίνουν την αξία σας. Σου υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω.

Βασιλική Σπανουδάκη

Τμήμα Α'4

Γράμμα προς ένα προσφυγόπουλο

Αγαπητή μου φίλη,

θέλω να σε καλωσορίσω στην πατρίδα μας. Καταλαβαίνω τι περνάς. Έρχεσαι από μια χώρα που γίνεται πόλεμος και ίσως να έχεις χάσει τους γονείς σου. Όμως εμείς εδώ, στην Ελλάδα, δεχόμαστε κάθε ξένο και βασανισμένο άνθρωπο και κάνουμε το παν για να ανακουφίσουμε τον πόνο του. Έτσι και η πατρίδα μας υποδέχεται και εσένα αλλά και κάθε άλλο προσφυγόπουλο με ανοιχτή αγκαλιά.
    Ελπίζω όλοι οι πρόσφυγες, μικροί και μεγάλοι, να νιώσετε ευπρόσδεκτοι εδώ στην Ελλάδα. Επίσης εύχομαι να ζήσουμε όλοι αρμονικά και να μπορέσεις και εσύ να μορφωθείς, να ζήσεις με αξιοπρέπεια στην κοινωνία μας, την οποία εύχομαι να αγαπήσεις, και να ευτυχήσεις στη ζωή σου.

                                                                                                                             Κατερίνα Παπαλέξη
                                                                                                                             Α4

Γράμμα σε ένα προσφυγόπουλο.

Αγαπητέ μου φίλε,

Είσαι ένα γενναίο παιδί με μεγάλες αντοχές διότι έχεις ζήσει πολέμους και έχεις αντιμετωπίσει πόνους και φόβους.Έχεις επιβιώσει μετά από τρομερές καταστάσεις και να είσαι ευγνώμων για αυτό.Δεν συγκρίνεσαι με άλλα παιδιά γιατί εσύ έχεις χάσει τα πάντα,την οικογένεια σου,το σπίτι σου.Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι ζείς και ειδικά σε μια τέτοια ηλικία στην οποία δεν έπαιξες με φίλους όσο ήθελες και ήσουν κλεισμένος κάπου πεινασμένος και φοβισμένος για την ζωή σου.Στα περιπλανητικά ταξίδια που κάνεις σε διάφορες χώρες είμαι σίγουρη πως έχεις αντικρίσει εχθρικά βλέμματα και έχεις ακούσει προσβλητικές λέξεις για εσένα.Όμως ένα πράγμα έχω να σου πω...μην τα παρατήσεις ποτέ γιατί έχεις φτάσει μέχρι εδώ με μεγάλο κόπο και αντοχή αλλά παρά τις δυσκολίες είσαι ακόμα ζωντανός.


                                                           Με αγάπη, η φίλη σου

                                                      

                                                        Μαριάννα Ποσνακίδου Α4