οι λέξεις ανάποδα

Παιδαγωγική είναι η αγωγή του παιδιού που ασχολείται με αυτή τη καθορισμένη επιστήμη. Αρχικά η παιδαγωγική είχε τη μορφή της τέχνης και σχετιζόταν άμεσα με τον τρόπο διδασκαλίας και εμπέδωσης από το παιδί. Κατόπιν το περιεχόμενό της εμπλουτίστηκε και πήρε επιστημονικό και φιλοσοφικό χαρακτήρα. Η παιδαγωγική ήταν γνωστή στην αρχαία Ελλάδα από το 6ο πΧ αιώνα. Στη Λέσβο υπήρχαν σχολεία για τα κορίτσια στα οποία η λυρική ποιήτρια Σαπφώ δίδασκε τρόπους καλής συμπεριφοράς ύμνους και τραγούδια.

Ο Σωκράτης με την περίφημη ειρωνεία του και τη "μαιευτική" του μέθοδο υπήρξε ο παιδαγωγός της διαρκούς αναζήτησης της αλήθειας και του καλού. Οι Πλάτωνας και Αριστοτέλης υπήρξαν επίσης μεγάλοι παιδαγωγοί της εποχής. Τα έργα και οι μέθοδοί τους επηρεάζουν μέχρι σήμερα τους παιδαγωγούς. Οι Κικέρωνας και Σενέκας οι δύο μεγαλύτεροι φιλόσοφοι και παιδαγωγοί της Ρώμης ανέπτυξαν ιδέες επηρεασμένες από τους στωικούς φιλόσοφους, προσθέτοντας σε αυτές ηθικοθρησκευτικό χαρακτήρα. Με την εμφάνιση του χριστιανισμού η παιδαγωγική αρχικά στρέφεται σε πνευματικοκρατικές θεωρίες. Στο μεσαίωνα η παιδαγωγική αναμιγνύεται με τη θεολογία, την φιλοσοφία και την διδακτική και έχει σαν βασικό στόχο την δημιουργία καλών χριστιανών. Στην αναγέννηση επικρατεί κυρίως η διδακτική και παράλληλα εμφανίζονται αξιόλογες προσωπικότητες στον τομέα της παιδαγωγικής. Την εποχή αυτή ιδρύθηκε το γυμνάσιο και το λύκειο. Οι πρώτοι παιδαγωγοί της αναγέννησης Έρασμος και Μοντέν ανέπτυξαν μια σχολαστική εκπαίδευση ξένη από κάθε πρόοδο. Η μεταρρύθμιση των προτεσταντών έδωσε τη στροφή στην λαϊκή εκπαίδευση με την αξιοποίηση των εθνικών γλωσσών και συγχρόνως έθεσε τις βάσεις της τεχνικής εκπαίδευσης. Στην αντιμεταρρύθμιση η εκπαίδευση παρέμεινε σταθερή στα πλαίσια του κλασικισμού. Αξιόλογοι παιδαγωγοί της εποχής είναι ο Πασκάλ και ο φιλελεύθερος John Lock που θεωρούνται γνήσιοι πρόδρομοι του μεγάλου παιδαγωγού των νεώτερων χρόνων Ζαν Ζακ Ρουσσώ. Ουσιαστικά όμως ο πρώτος που ασχολήθηκε με την παιδαγωγική επιστημονικά και συστηματικά είναι ο ελβετός Πεσταλότσι που θεωρείται ο θεμελιωτής της σύγχρονης παιδαγωγικής. Προσπάθησε να προσαρμόσει τα διδάγματα του Ρουσσώ μέσα στα δικά του διδάγματα. Αν και απέτυχαν πολλές προσπάθειές του πρακτικής εφαρμογής των θεωριών του το έργο του άνοιξε το δρόμο της παιδαγωγικής του κλάδου που συνδυάζει φιλοσοφία , ηθική , διδακτική, γυμναστική εργασία. Μετά τον Πεσταλότσι αξιόλογοι παιδαγωγοί είναι οι Φρεμπέλ, Γκαλέμπι και Ντούι. Τον 19ο αιώνα η παιδαγωγική συνδέεται στενά με την ψυχολογία και ολοκληρώνεται σαν επιστήμη. Στις αρχές του 20ου αιώνα δημιουργήθηκε το κίνημα της νέας παιδείας που στηριζόταν στην λειτουργία του αυτενεργού σχολείου. Έτσι δίνονταν στα παιδιά η δυνατότητα του αυτοσχεδιασμού και της ελεύθερης σκέψεως , γεφυρώνονταν το χάσμα ανάμεσα στον δάσκαλο και το μαθητή και γενικά αναπτύσσονταν ελεύθερα η προσωπικότητα του μαθητή. Στα μέσα του 20ου αιώνα δόθηκε ιδιαίτερη εκπαίδευση των νέων και η παιδαγωγική άρχισε να μετατρέπεται σε ψυχοκοινωνική επιστήμη. Την εποχή αυτή διακρίνεται η Ιταλίδα Μοντεσσόρι που ασχολήθηκε με την αγωγή των προβληματικών παιδιών. Σήμερα η παιδαγωγική διαμορφώνεται ανάλογα με την πολιτική κατάσταση μιας χώρας. Στις ΗΠΑ εφαρμόζονται πολλά διαφορετικά συστήματα οργανώσεως του σχολείου και της διδασκαλίας της ύλης για να γίνεται καλύτερη από ποιοτική άποψη η διδασκαλία των μαθητών. Η Γερμανία, η Γαλλία και η Αγγλία έχουν εκτός από τα βασικά σχολεία και σχολεία τεχνικής εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα φροντίζουν ώστε να δίνεται σωστός επαγγελματισμός προσανατολισμούς στους νέους. Στην Ελλάδα γίνεται μια προσπάθεια προσομοίωσης του εκπαιδευτικού συστήματος με αυτό των δυτικών χωρών κυρίως πάνω στο θέμα της Τεχνικής εκπαίδευσης που είναι υποτυπώδης.

Ο ρόλος της παιδαγωγικότητας σήμερα είναι πέρα για πέρα παραδεκτός . Γιατί όσο καλύτερο παιδαγωγικό σύστημα διαθέτει μια χώρα τόσο υψηλότερη κοινωνική στάθμη έχει. Όσο προσέχονται και ανατρέφονται σωστά οι νέοι , τόσο περισσότερο προδιαγράφεται άριστο το μέλλον της χώρας.

                                                  Σαρβάνης Στέργιος Α4 Γυμνασίου