οι λέξεις ανάποδα

Τι πρέπει να γίνει για να σταματήσουν οι πόλεμοι;

        

Πόλεμος είναι η οργανωμένη ένοπλη διαμάχη μεταξύ κρατών ή κοινωνικών τάξεων. Αιτίες αυτής της διαμάχης είναι οικονομικές ή κοινωνικές.

Στην πρωτόγονη εποχή, αιτία πολέμου μεταξύ των φυλών αποτελούσε η κυριαρχία εδαφικών περιοχών, πλούσιων σε θηράματα και τροφές. Με την ανάπτυξη της γεωργίας και τη δημιουργία πλεονάσματος τροφής και, αντίστοιχα, πλούσιων φεουδαρχών και φτωχών δουλοπάροικων, οι πόλεμοι αναβαθμίστηκαν. Μισθοφορικοί στρατοί των δυνατών μαζί με φτωχούς αγρότες επιτίθονταν στις χώρες άλλων φεουδαρχών με αντίστοιχους στρατούς, για να κατακτήσουν τις εκτάσεις τους και τον πλούτο τους.

Με την ανάπτυξη της βιομηχανίας και του εμπορίου, πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνία έχουν από τη μια πλευρά οι πλούσιοι έμποροι και οι βιομήχανοι και από την άλλη η εργατική τάξη. Ο στρατός είναι πιο οργανωμένος, περισσότερο εξοπλισμένος και οι πόλεμοι γίνονται για το μοίρασμα των αγορών και των αποικιών μεταξύ των οικονομικά δυνατών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κάτω από τις φτερούγες του φασισμού και του εθνικισμού, καλύπτονταν συμφέροντα οικονομικά δυνατών ομάδων της Γερμανίας και γενικά όλου του Άξονα.

Στη σημερινή εποχή, οι πόλεμοι γίνονται για την κυριαρχία των ενεργειακών πόρων από τους οικονομικά ισχυρούς. Οι πόλεμοι στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στη Λιβύη και τώρα στην Ουκρανία δεν είναι τίποτα άλλο παρά πόλεμοι οικονομικών συμφερόντων. Όλοι τους τρέφονται με το αίμα των απλών φτωχών ανθρώπων που τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν από αυτούς του άδικους πολέμους, οι οποίο γίνονται για τα συμφέροντα των λίγων.

Υπάρχουν όμως και δίκαιοι πόλεμοι. Και τέτοιοι πρέπει να θεωρούνται αυτοί που γίνονται για την ισότητα, την ελευθερία και την ανεξαρτησία. Ιστορικά παραδείγματα τέτοιων πολέμων αποτελούν η επανάσταση των δούλων με αρχηγό τους τον Σπάρτακο ενάντια στην πανίσχυρη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Αμερικανική και η Γαλλική Επανάσταση, οι εμφύλιοι πόλεμοι στη Γαλλία ενάντια στον μοναρχισμό την περίοδο 1830 – 1848, η Ελληνική Επανάσταση του 1821, το έπος της Ελληνικής Εθνικής Αντίσταση την περίοδο 1940 – 1944 κατά του φασισμού και πολλά άλλα.

Η σημαντική διαφορά μεταξύ των δίκαιων και των άδικων πολέμων είναι ότι στους πρώτους η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, με ένοπλο οργανωμένο αγώνα, επαναστατεί ενάντια στην αδικία, στην εκμετάλλευση και στην ανισότητα, ενώ στους δεύτερους θυσιάζεται ο λαός για τα συμφέροντα των δυνατών και των λίγων.

         Μετά από όλα αυτά, για να σταματήσουν οι άδικοι πόλεμοι θα πρέπει να πάψει πια ο πλούτος να συσσωρεύεται στα χέρια των λίγων και να αποτελέσει κτήμα όλου του λαού, ο οποίος και τον παράγει. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει είτε να πειστούν οι δυνατοί να παραχωρήσουν την περιουσία τους στο λαό, πράγμα που ξεπερνά τα όρια της επιστημονικής φαντασίας, είτε να τους αφαιρεθεί από τον λαό με έναν δίκαιο πόλεμο που θα είναι και ο τελευταίος.

                                                               Ιούνιος 2022

Βασίλης Σταυρόπουλος, 3^ο Γυμνάσιο Μοσχάτου, Β4